dr Chunyan Zhang, genetyk, Genesus Inc.

W komercyjnej produkcji trzody chlewnej pasza jest największym składnikiem kosztów produkcji, stanowiącym 55-65% całkowitego kosztu. Poprawa wydajności paszy zawsze była priorytetem w programach hodowli i selekcji świń. Współczynnik konwersji paszy (FCR), który jest prostym stosunkiem średniego dziennego spożycia paszy (ADFI) do średniego dziennego przyrostu (ADG), był historycznie używany do wyboru wydajności paszy. Jednak wydajność rosnącej świni jest bardziej złożona niż po prostu FCR i wynika z biologii rosnącej świni (https://genesus.com/feed-intake-growth-and-health/). Selekcja oparta wyłącznie na FCR nie spowoduje optymalnej zmiany zarówno spożycia paszy, jak i wzrostu, dwóch ekonomicznie ważnych cech.

Spożycie paszy jest głównym motorem wzrostu, a korelacja genetyczna między ADFI i ADG jest stosunkowo wysoka (0.32 – 0.84) (Hoque i in., 2009; Jiao i in., 2014). Dlatego powszechnie uważano, że świnie muszą jeść więcej, aby szybciej rosnąć. Jednak korelacja między spożyciem paszy a wzrostem nie jest idealna (tj. mniejsza niż 1), a zatem istnieje możliwość identyfikacji i selekcji zwierząt o szybszym wzroście przy niższym spożyciu paszy. Tempo wzrostu i spożycie paszy mają istotny wpływ na rentowność, ale ich wartości ekonomiczne nie są takie same i są ważone w przeciwnych kierunkach. W porównaniu do selekcji bezpośredniej na FCR, alternatywną strategią selekcji jest zastosowanie wskaźnika selekcji, który poprawia tempo wzrostu, jednocześnie ograniczając zmianę spożycia paszy.

Dodatkowo na efektywność żywienia wpływa również tempo odkładania się chudego i tłuszczu oraz wykorzystanie energii z diety (https://genesus.com/feed-intake-growth-and-health/). Umiarkowane do wysokich korelacje genetyczne między ADFI i tłuszczem oraz ADFI i głębokością polędwicy (0.22–0.57) (Jiao i wsp., 2014; MacNeil i Kemp, 2015) wykazują te efekty. Włączenie tych genetycznie skorelowanych cech poprawia dokładność szacowanych wartości hodowlanych (EBV) zarówno dla wzrostu, jak i spożycia paszy, a w konsekwencji zwiększa wskaźnik poprawy genetycznej wydajności paszy.

Ponadto wykorzystanie informacji genomowych zapewnia korzyści w zakresie poprawy tych cech przy niekorzystnych korelacjach genetycznych (np. ADFI i ADG). Oczekuje się, że cechy skorelowane dodatnio będą miały więcej wspólnych markerów genetycznych, jednak nie wszystkie markery wpływające na cechy są takie same. Ocena i selekcja genomowa może wykorzystywać nietypowe markery do efektywnej identyfikacji zwierząt, które są sprzeczne z oczekiwaną korelacją, tym samym prowadząc selekcję szybciej w pożądanym kierunku. Co więcej, zbieranie indywidualnych danych o spożyciu paszy dla zwierząt jest bardzo kosztowne, ograniczając liczbę zwierząt z rzeczywistymi danymi o spożyciu paszy. Wykorzystanie informacji genomowych, nawet w przypadku zwierząt bez danych dotyczących spożycia paszy, zaowocuje dokładniejszym EBV dla wszystkich zwierząt, w tym tych bez danych dotyczących spożycia paszy. Bardziej dokładny EBV skutkuje wyższym wskaźnikiem poprawy genetycznej.

Jako globalna firma zajmująca się hodowlą świń Genesus uwzględnia wszystkie te strategie w naszym programie doskonalenia genetycznego. Od 2004 roku zbieramy indywidualne spożycie paszy wraz z wieloma cechami składowymi wydajności paszy, w tym tempo wzrostu (dzień 120, mierzone jako wiek przy 120 kg/265 funtów), ultradźwięki oraz głębokość tłuszczu tuszy i polędwicy. Genesus zainwestował dużo w badania genomiczne oceny i selekcji i wykorzystuje niestandardowy chip SNP (polimorfizm pojedynczego nukleotydu, rodzaj markera genetycznego) z > 60K SNP, w tym wieloma SNP związanymi z cechami komponentów wydajności paszy.

Dzięki modelowi wielu cech oceny genomowej jesteśmy w stanie uzyskać dokładny genomowy EBV zarówno dla ADFI, jak i dnia 120, a następnie położyć nacisk na optymalny wybór ADFI i dnia 120 w indeksie selekcyjnym. W ten sposób możemy wyselekcjonować świnie posiadające genetyczną zdolność do szybszego wzrostu przy minimalnej zmianie spożycia paszy, co skutkuje poprawą FCR. Trendy genetyczne dla ADFI i Day120 wraz z obliczonym FCR EBV w naszej populacji Duroc przedstawiono na poniższym rysunku. Od roku 2017 wykazuje ciągłą poprawę tempa wzrostu (mniej dni do osiągnięcia 120kg/265lb), przy jednoczesnym ograniczeniu zmiany ADFI, gdy obie cechy zostały uwzględnione w indeksie selekcyjnym i odpowiednio uwydatnione. Wynik pokazuje, że FCR stale się poprawia dzięki zwiększonemu wzrostowi i zasadniczo niezmienionemu spożyciu paszy.

Kontynuujemy nasze wysiłki w celu dalszej poprawy ogólnego wzrostu i wydajności paszy oraz zysku producentów poprzez integrację zaawansowanej wiedzy i technologii w naszym programie doskonalenia genetycznego. Celem jest zapewnienie inwentarzowi genetycznemu zdolności do maksymalizacji zysków dla producentów wieprzowiny. Nasz program doskonalenia genetycznego, obejmujący znaczące inwestycje w badania i rozwój, koncentruje się na ciągłym doskonaleniu klientów.

List referencyjny:
Hoque i in., 2009. Nauka o zwierzętach hodowlanych, https://doi.org/10.1016/j.livsci.2008.05.016
Jiao i in., 2014. Journal of Animal Science, https://doi.org/10.2527/jas.2013-7338
MacNeil & Kemp, 2015. Canadian Journal of Animal Science, https://doi.org/10.4141/cjas-2014-089

Udostępnij to...
Podziel się na LinkedIn
LinkedIn
Udostępnij na Facebooku
Facebook
Tweetnij o tym na Twitterze
Twitter

Kategorie: ,

Ten wpis został napisany przez Genesusa